Plek aan de oceaan

Donderdag zijn we rond 10 uur vertrokken van de camping in Kennet River. Eerst zijn we nog de weg achter de camping opgereden, omhoog, omdat daar op de Green River Road volgens de gidsen koalabeertjes te zien zijn. En ja hoor, na een kilometer rijden zagen we de eerste levende koala’s. Ze zitten over het algemeen tamelijk suffig in de bomen. Dat is het gevolg van het eten van de eucalyptusbladeren. Die zijn erg giftig, maar door een bijzonder verteringssysteem kunnen de koalabeertjes ze goed eten. Alleen worden ze er knetterstoned van.

Vervolgens hebben we het laatste stuk van de Great Ocean Road gereden: voortdurend slingerend, stijgend en dalend langs de oceaankust. 

Vanaf Torquay reden we naar Queenscliff. Daar namen we om 13 uur de boot naar Sorrento aan de overkant van de grote baai waaraan Melbourne ligt. Die boottocht bespaarde ons een lange rit door het drukke Melbourne. Het was erg rustig: we hadden de boot vrijwel voor ons alleen.

Vanaf Sorrento zijn naar Kilcunda gereden waar we op de camping een prachtige plek aan de oceaan kregen: de mooiste totnogtoe. We konden er nog anderhalf uur van de zon genieten.

Vandaag, vrijdag hebben we er een rustige dag van gemaakt. Om 11 uur reden we weg uit Kilcunda, steeds maar naar het Oosten, en om 13 uur waren we in Port Albert, ten zuiden van Yarram, waar we (voor niets!) aan het haventje staan.

Het weer: gisteren zonnig 23 graden, vandaag zonnig met in de loop van de dag wat wolken, 18 graden en na 16 uur koud door wind van zee.

Het avondeten: spaghetti, tomaat, kaasmacaroni en saucijsjes. Vandaag in het plaatselijke restaurant gegeten: hete kerriesoep met zeevruchten, tortilla van aardappelen en uit met salade.

De kilometerteller staat inmiddels op 1255 kilometer. Dat betekent- negen dagen met de camper onderweg - dat we dus kleine afstanden per dag rijden.