Good Friday

Donderdag en vrijdag hebben we Australische christenen ontmoet. Donderdagmiddag ontmoetten we Henk en Ria de Waard. Dat hadden we vanuit Nederland via de mail afgesproken. Henk en Ria zijn rond 1950 op jonge leeftijd met hun ouders net als veel andere Nederlanders (uit Heerjansdam resp. Almelo) naar Australië geëmigreerd. Henk de Waard (emeritus hoogleraar aan het Reformed Theological College in Geelong en daarvoor onder meer zendeling in Indonesië) is lid van de commissie voor contact met andere kerken van de Christian Reformed Churches of Australia (CRCA): een zusterkerk van de Nederlands Gereformeerde Kerken. Omdat er weinig ander dan schriftelijk contact is tussen beide kerken had ik een afspraak gemaakt om hem hier te ontmoeten.

In een coffeeshop vlakbij onze camping in Torquay hadden Ineke en ik een hartelijk en ontspannen gesprek met Henk en Ria: over hun en ons leven, de kinderen en de kleinkinderen, over het leven als christenen in een geseculariseerd land, over ons gemeenschappelijke geloof in Jezus Christus en over de ontwikkelingen in beide kerken. De CRCA lijken in diverse opzichten op de NGK: er is sprake van groeiende diversiteit (van traditioneel tot eigentijds en evangelisch) op liturgisch gebied met alle soms heftige discussies van dien, maar ook van groeiende theologische ruimte (bijv. voor gemeenteleden die bezwaar hebben tegen de kinderdoop) binnen orthodoxe kaders. Verder is er in de kleine CRCA (met een kleine 9000 leden) sprake van groeiende missionaire inzet in diverse Australische steden.

Op uitnodiging van Henk en Ria gingen we vrijdagmorgen naar de Goede Vrijdag dienst in hun kerk. Goede Vrijdag is in dit ‘pagan’ land zoals Henk het noemde, een officiële vrije dag. Iedereen heeft vrij, alle winkels zijn dicht en de kerkdiensten kunnen gewoon overdag worden gehouden. In het kleine CRCA-kerkje in Geelong was het een dienst als thuis met (net als in Hongkong) bekende liederen. Zoals Christ, the life of all the living (Jezus, leven van ons leven – met Thousand, thousand thanks are due, dearest Jesus, unto You - en When I survey the wondrous cross. Wat is het toch heerlijk dat je zomaar kunt meezingen en ook op die manier de eenheid in Christus kunt ervaren. Op het liturgiebord in de kerk stond aangegeven dat de preek zou gaan over: Lord’s Day 16. Wij zaten te puzzelen op welk Bijbelgedeelte dat toch zou slaan. We kwamen er niet achter. Bleek het om Zondag 16 van de catechismus te gaan. Dat is dus niet Sunday 16, maar Lord’s Day 16. Weer wat geleerd! De preek van ds. Ron Nauta ging erover dat wij met Christus zijn gestorven (drie keer: op Golgotha, toen we gedoopt werden en bij onze bekering) en dat Zijn dood ons leven is. Bij de mededelingen aan het begin van de dienst werden Ineke en ik officieel welkom geheten als gasten uit Nederland. Ik werd aangeduid als Reverend Ad de Boer. Sorry broers, ik heb het in de dienst maar zo gelaten.

Na de dienst gingen we bij Henk en Ria thuis koffiedrinken en zetten we de hartelijke ontmoeting van de dag ervoor voort. Al snel ging het gesprek over Geert Wilders, de moslims in Nederland en over de houding die we als christenen tegenover moslims moeten innemen. Vanuit zijn zendingservaring in Indonesië weet Henk veel van de islam. Hij moet niet veel hebben van de opvatting dat de islam alleen maar een religie van de haat is en dat een houding van confrontatie en strijd niet het christelijke antwoord daarop is. What would Jesus do?, zei een van de andere koffiedrinkers bij Henk thuis: De ontmoeting aangaan en ze laten zien wie Jezus is en wat het leven met Jezus betekent.

Na een heerlijke lunch namen we om 14 uur afscheid van de gastvrije Henk en Ria en vertrokken we voor een rit van 180 kilometer naar het Noordwesten. Omdat het Paasvakantie is, zijn de campings in de buurt van de kust stampvol. Daarom gaan we eerst naar Grampians National Park. Over een rustige weg reden we gistermiddag tot aan Ararat waar we een plek in vonden vlakbij Green Hill Lake: midden in de vrije natuur voor 5 dollar. We konden nog net van de laatste zonnestralen genieten.

Na een koude nacht (Ineke zei: ik trek komende nacht die dikke lange broek aan die van (o)pa is geweest) hebben we vanmorgen in de zon ontbeten. Daarna koffie en een sigaartje.

Daarna hebben we boodschappen gedaan bij Safeway in Ararat. Straks gaan we Grampians NP in.

Het weer van vrijdag: overwegend zonnig, temperatuur rond 16 graden. Nacht van vrijdag op zaterdag: 2 graden. Zaterdag: eerst zonnig, nu bewolkt.

De avondmaaltijd van vrijdag: een hamburger kaas/uien met koffie.

En verder

… leerden we van Henk en Ria de Waard wat in een restaurant een long black is (een grote, hoge beker zwarte koffie) en wat een skimmy cappuccino is (cappuccino met magere melk).

… gaat het rijden met de ‘van’ zoals ze onze camper hier noemen, steeds beter: ik zet de versnelling nauwelijks meer van zijn twee in zijn vijf of van zijn een in zijn vier, en dat maakt het allemaal een stuk gemakkelijker. En Ineke vond het, toen ze vanmorgen bij het meer naar de weg reed, een ‘eitje’.

… heb ik bij telecom-maatschappij Telstra (de Australische KPN) een modem voor mobiel internet aangeschaft, waardoor ik daar waar Telstra bereik heeft, kan internetten. Met veel dank aan Arjen voor de tip! Maar omdat wat verder van de kust af het bereik slechter wordt, kunnen we de komende dagen vanuit Grampians National Parks mogelijk niet online komen. Een nieuwe blog komt dus wellicht pas dinsdag.

… wensen we onze kids die met vakantie gaan een ontspannen tijd toe.