Klein drama

Het is hier vrijdagmorgen. Deze blog komt uit het Holiday Inn Hotel in Cairns waar we een uur geleden zijn aangekomen.

Dinsdag maakten we de afdaling uit de hoogvlakte naar de kust. De Big4-camping in Redclyf, tien km van Cairns, is die dag ons eindpunt.

Dan woensdag. We gaan rond 10 uur met de Scenic Railway – de toeristische trein – van Freshwater Station in Cairns naar het veel hoger gelegen Kuranda. Het is een rit van anderhalf uur over de spoorlijn die tussen 1886 en 1891 is aangelegd: vooral voor het vervoer van mensen en materialen voor de goudwinning. Toen daar een eind aan kwam werd Kuranda vooral een trekpleister voor ieder die vanuit de tropische warme kustvlakte hogerop verkoeling zocht. Het is een mooie rit langs watervallen en door het regenwoud.

We slenteren in Kuranda vervolgens een paar uur langs de tientallen souvenirwinkeltjes die het dorp telt. In het restaurant dat we voor de lunch uitkiezen, slaat de ergernis toe, als we meer dan drie kwartier op de bestelde (en al betaalde) ‘seafood platter’ en ‘tandoori barramundi salad’ moeten wachten en we die vervolgens haastje-repje moeten opeten om op tijd te zijn voor de terugreis. En excuses, ho maar!

Die terugreis gaat met de Skyrail: een kabelbaan die pal over de toppen van het regenwoud heengaat met onderweg twee stops, waar je allerlei wetenswaardigheden over het regenwoud kunt opdoen: bijvoorbeeld dat maar 1% van het (zon)licht de bodem van het dichte en hoge regenwoud bereikt. De tientallen boomsoorten hebben daarom tal van ‘trucjes’ ontwikkeld om zo goed mogelijk van dat kleine beetje licht te profiteren.

Donderdag houden we ons gemak. Na het opstaan worden we geconfronteerd met een klein drama in onze directe omgeving. De vorige dag hebben we foto’s gemaakt van de kleine duif die achter onze camper in een palmboom op een nest zit. Maar donderdagmorgen ligt de tak met het (lege) nest afgebroken op de grond. En de buurvrouw vertelt over de ‘horrible cat’ die de vorige avond met één sprong het nest bereikte en ‘murdered two baby-doves’. De moeder zit eenzaam en verdrietig op het dak van onze camper.

We nemen die dag afscheid van de prachtige tropische stranden van Queensland op Trinity Beach.

Thuisgekomen ontdekken we schuin achter onze campingplaats een heuse bananenboom. Eigenlijk weten we pas sinds een paar dagen hoe die er uit zien. Op de campingboom zien we de bananen hangen, maar op de bananenplantages zit er ter bescherming meestal een grote plastic zak om de bananentrossen heen. Overigens blijken bij de stalletjes aan de kant van de weg en bij de plantages de bananen vier keer zo goedkoop te zijn als bij de supermarkt: 3 dollar tegen 12 dollar per kilo.

Vandaag, vrijdag hebben we aan het eind van de ochtend de camper bij Kea Campers afgeleverd: zonder enige schade op een gebroken glas en koffiepot na. 

Ook geen schade aan het voertuig dus en dat is best wel een wondertje, gelet op een paar narrow escapes, vooral als ik bij het oprijden van een rotonde vergat naar rechts (!) te kijken. We hebben er 6364 km mee gereden: veel minder dan de twee keer in Amerika. We hebben het zeker de tweede helft van de vakantie erg op ons gemak gedaan. Voor die ruim 6300 km hadden we 640 liter diesel nodig (gemiddelde literprijs $ 1,50). De camper reed dus 1 op 10 en dat is heel andere koek dan de grote bakbeesten die we in Amerika hadden en die 1 op 4 reden!

Morgenochtend vliegen we op 5.45 uur Australische tijd met Quantas  in drie uur van Cairns naar Sydney. Daar moeten we vijf uur wachten. Daarna is het negen uur vliegen naar Hongkong (met Cathay Pacific) , waar we drie uur overstaptijd hebben. Van Hongkong naar Amsterdam is het dan nog twaalf uur vliegen, opnieuw met Cathay Pacific. Alles bij elkaar dus 24 uur vliegen en acht uur wachten. Zondagmorgen hopen we om 6.35 uur met vlucht CX 271 op Schiphol te arriveren.